Ulica Staropuławska w Zwoleniu

Według lustracji z 1567 roku ulica ta istniała pod nazwą Szewskiej. Na planie sytuacyjnym miasta Zwolenia z 1820 roku wykonanym przez Ignacego Ebertowskiego – Inżyniera Województwa Sandomierskiego istniała pod nazwą ulicy Krakowskiej. Dalej w 1876 roku na Planie Siedzib i ogrodów Posady Zwoleń Guberni Radomskiej, w Powiecie Kozienickim opracowanym przez B. Grochowickiego istniała jako ulica Puławska. W 1940 roku na planie miasta Zwolenia przed scaleniem ulica istnieje jako Storo-Puławska. Po przeanalizowaniu dostępnych materiałów źródłowych należy przyjąć, że ulica nazywana jako Staro Puławska po odzyskaniu (utraconych w 1869) praw miejskich czyli po 1925 roku. Natomiast w publikacji Z. Lesista „O Żydach Zwoleńskich i nie tylko” z 1990 roku autor w wykazie – „Zestawienie rodzin żydowskich zamieszkałych w Zwoleniu w 1940 roku” wymienił ulicę Staro Puławską. Według Planu Osiedli Miejskich w mieście Zwoleń pow. Zwoleński, woj. Kieleckie, pomiaru na gruncie dokonał wg południka magnetycznego w 1942 roku oraz plan sporządził w 1955 roku mierniczy – Prezes WRN Edward Kukiełka – Kielce istnieje ulica Staropuławska. Na ulicy tej zamieszkiwali do czasów II wojny światowej obok Polaków Żydzi, funkcjonowała tam w latach powojennych Poczta Polska, sklep żelazny, zakłady krawieckie.

Od 9 lat wspólny śpiew i degustacja potraw kuchni regionalnej przyciąga mieszkańców Zwolenia i powiatu oraz turystów na ulicę Staropuławską, gdzie kiedyś mieszkali merowie  miasta a u wylotu poeta Klemens Oleksik, była ulicą rzemieślników a prym wiedli krawcy i szewcy.